Taksa notarialna – czy zawsze trzeba ją płacić?
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U. 2014.164. t.j.) notariuszowi za dokonanie czynności notarialnych przysługuje wynagrodzenie określone na podstawie umowy ze stronami czynności, nie wyższe niż maksymalne stawki taksy notarialnej właściwe dla danej czynności. Maksymalne stawki taksy notarialnej określa Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 r. w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej (Dz.U.2013.237.j.t.). Zważywszy, iż maksymalne stawki uzależnione są – co do zasady – od wartości przedmiotu czynności notarialnej, wiele osób, które mają potrzebę zawarcia np. umowy sprzedaży czy darowizny nieruchomości na takie opłaty po prostu nie stać. Zwłaszcza, że oprócz taksy notarialnej, notariusz pobiera zazwyczaj również podatek od czynności cywilnoprawnych albo podatek od spadków i darowizn oraz opłaty sądowe.
Jeśli więc, strona czynności notarialnej nie jest w stanie ponieść żądanego przez notariusza wynagrodzenia bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, może wystąpić z wnioskiem do sądu rejonowego właściwego ze względu na swoje miejsce zamieszkania o zwolnienie jej w całości lub w części od ponoszenia tego wynagrodzenia. Taką możliwość daje art. 6 Prawa o notariacie. Sąd po ustaleniu, że zachodzi potrzeba dokonania czynności notarialnej, wyznacza notariusza do dokonania żądanej przez stronę czynności notarialnej. Wynagrodzenie takiego notariusza pokrywa wówczas Skarb Państwa, o ile notariusz złoży stosowny wniosek.
Autor artykułu:
adwokat Aneta Niedziałek - Łaski
Poprzedni artykuł Następny artykuł